będę tuptać do celu
znajdować nowe drogi
odkrywać nowe nieba

będę lecieć wysoko
mimo lęku wysokości
i lęku życia

będę płynąć pod prąd
nigdy z innymi
zawsze tam, gdzie nikt nie był

będę siedzieć i oddychać
płakać do kamienia
a potem wstanę i znów ruszę...






i jeszcze Paulo Coelho "Podręcznik wojownika światła"
"Każdy wojownik światła bał się kiedyś podjąć walkę.
Każdy wojownik światła zdradził i skłamał w przeszłości.
Każdy wojownik światła utracił choć raz wiarę w przyszłość.
Każdy wojownik światła cierpiał z powodu spraw, które nie były tego warte.
Każdy wojownik światła wątpił w to, że jest wojownikiem światła.
Każdy wojownik światła zaniedbywał swoje duchowe zobowiązania.
Każdy wojownik światła mówił „tak”, kiedy chciał powiedzieć „nie”.
Każdy wojownik światła zranił kogoś, kogo kochał.
I dlatego jest wojownikiem światła.
Bowiem doświadczył tego wszystkiego i nie utracił nadziei, że stanie się lepszym człowiekiem."

zastanawiam się kiedy znów rozłożę łóżko
na razie nie mogę
zbyt pusto mi samej

bez słów

rudy kolor mego serca
i rdza wokół oczu

kim jestem, żeby świat odwracać
kim jestem, żeby ruszać wszystko z miejsca
kim jestem, żeby budzić słońce
kim jestem, żeby dawać światło
więc czemu ode mnie tego wymagacie?

bardzo źle się czuję
chce mi się płakać
nie potrafię dać sobie rady...

białe ślady na ręku
znaki dawnego bólu
zdradzające, że emocji za dużo
i że ciężko sobie poradzić
schowane za pieszczochą
ukryte pod swetrem
nie chcę, żeby patrzyli
a one świecą śmiercią



dzięki Grochu za KODY...

gniew

zaczyna wychodzić
powoli przebija się
i wchodzi w moją krew,
zaczyna krążyć
szukać ofiary

gdy jestem zła
spuszczam głowę
i spalam wzrokiem
zaciskam pięści
i drżę z nadmiaru emocji

wrath... gniew... znalazłam u Dorci

wracałam zmęczona
siadałam zrezygnowana na łóżku
zdejmowałam maskę
i szpilki

przy Tobie mogłam być
wredną cholerą
zaryczaną dziewczynką
lub małą księżniczką

mogłam nie być silna
ani zrównoważona emocjonalnie
i bez wyrzutów sumienia być
jaka chciałam być

boję się, że nikt mnie nie zrozumie tak jak Ty
że nie pozwoli mi na moje trudne emocje
boję się, że nie będę umiała otworzyć serca
a jeśli już je otworzę, to ktoś wejdzie i zabierze kolejną część



i na dziś piosenka...

Man...

"(Do you remember all those fears?)
They won't leave me alone
(Do you remember all those tears?)
I pretend to be strong
(Do you remember all the pain?)
I'm getting tired of the game
I cannot live I cannot die
I wanna know who the hell am I"

Wyróżniony tekst najlepiej obrazuje mój stan obecny:(

lubię odkrywać ludzi
w nocnych rozmowach
w słowach mówionych w zadumie
i oczach patrzących z uwagą

"są takie oczy, których nigdy nie zapomnę..."



Cierpię, boli, nie przestaje... i łez ciągle tyle samo...

dlaczego dół ma tyle warstw?
i kiedy się kończą?:(

będę Cię zawsze kochała przyjacielu...

Nike
Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki,
o miłości nieuciszona!
Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jednakim
wyciągając odcięte ramiona...



Lubię wiersze Pani Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Dużo w nich emocji...

nie wiem
nic


i co gorsze
mam wrażenie, że z każdym dniem
kocham Cię bardziej


szkoda, że musisz odejść..



chciałabym zatańczyć z Tobą walca..

kawałek czekolady
rozmowy do 5 rano
Twój oddech jeszcze blisko
i plany
że będzie dobrze
bez...

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.......................


przynajmniej tu się mogę wykrzyczeć

nie płacz
nie przeżywaj
nie oddychaj

Tobie odejście dało wolność
mi wolność zabrało
jestem zamknięta w moim małym smutnym życiu

skulona w kącie
z wyszarpanym sercem
drżącymi rękami
i pustką w głowie

nie umiem poskładać
tego co się stało

życie przystanęło
i drwi ze mnie głośno
że słaba
bezbronna
naiwna
i głupia

wyciągnijcie mnie stąd
póki jeszcze wyciągam ręce...

zbieram okruszki
siebie